ارث خواری

«إرث» به باقی مانده اموال میت گفته می‌شود که در اسلام قانون خاصی برای تقسیم آن در بین ورثهٔ میت بیان شده است. به تقسیم ناعادلانه و نامشروع ارث، ظلم در ارث یا ارث خواری گفته می‌شود که به تصریح روایات جزء گناهان کبیره است.

روایتی هست که می‌فرمایند:«إنَّ اللّه َ لَم يَرضَ بِمَلَكٍ مُقَرَّبٍ و لا نَبيٍّ مُرسَلٍ حتّى تَولَّى قَسْمَ التَّرِكاتِ و أعطى كُلَّ ذي حَقٍّ حَقَّهُ؛ خداوند راضی نشد که کار تعیین ارث را به فرشته‌ای مقرب یا پیامبری مرسل واگذارد، بلکه موضوع تقسیم ما ترک را شخصاً به عهده گرفت و حق هر حق‌داری را به او داد». ^{(مجمع البیان، ج 3، ص 23)}

امام علی (ع) نیز در این رابطه فرموده است: «اَلْحَیفُ فِی الوَصِیةِ مِنَ الْکبَائِرِ؛ ستم و حق‌کشی در وصیت، از گناهان کبیره است»^{(من لا یحضره الفقیه، جلد 4, صفحه 184)}