موارد جواز غیبت:۴. بر حذر داشتن مسلمان از افتادن در ورطه خطر و هلاکت
از موارد جواز غیبت بر حذر داشتن مسلمان از افتادن در ورطه خطر و هلاکت است. مثلًا هرگاه شخص فقیه نمایى را دیدى که جامهاى را پوشیده است که شایستگى آن را ندارد، حق دارى مردم را نسبت به عدم شایستگى او به چنین مقامى متنبّه کنى و پیامد خطرناک پیروى از چنین کسى را به آنان گوشزد کنى. همچنین اگردیدى کسى با فردى فاسق و نابکار اما ظاهِر الصلاح رفت و آمد دارد و تو بیم آن دارى که به سبب همنشینى با او به کارهاى خلاف شرع کشیده شود، مىتوانى فاسق بودن آن شخص را به او گوشزد کنى به شرط آن که انگیزه تو ترس از رواج بدعت و سرایت فسق و گناه باشد؛ چرا که این جا، جاى فریبکارى و نیرنگ شیطان است؛ چون ممکن است انگیزه تو از این کار حسادت کردن به مقام و منزلت او باشد، ولى شیطان کار را بر تو مشتبه و چنین وانمود کند که قصد خیرخواهى و دلسوزى براى مردم را دارى … در ذکر عیب باید به گفتن همان عیبى که به موضوع مربوط مىشود بسنده کنى.
میزان الحکمه،ج۸، ص۵۸۸
گفتار شهید ثانى درباره مجوزهاى غیبت شاید از این باب باشد فرمایش پیامبر خدا صلى الله علیه و آله که:
حتّى مَتى تَرعَوُونَ عن ذِکرِ الفاجِرِ؟! اهتِکُوهُ حتّى یَحذَرَهُ الناس.
تا کى از بردن نام فاجر خوددارى مىکنید؟ رسوایش سازید، تا مردم از او بر حذر باشند.
کنز العمّال: ۸۰۷۴.
از این باب است بر حذر داشتن امام حسین علیه السلام از بیعت مردم با یزید بخاطر فاسق و فاسد بودن او.