«زید شحّام»،گوید:امام صادق علیه السّلام فرمود:
از گناهانى که بنظرتان خرد و کوچک است بپرهیزید،زیرا آنها آمرزیده نمى‌شوند،عرض کردم:محقّرات از ذنوب کدامند؟فرمود:
شخص گناه مى‌کند و مى‌گوید:خوشا بر من اگر جز این گناهى نداشته باشم.
توضیح:گناه هرطور هم که کوچک و خرد باشد نباید شخص گنهکار آنها را کوچک و بى‌اهمیّت بداند زیرا انسان از همین گناهان کوچک گستاخ مى‌شود و به گناهان بزرگ مى‌رسد و این حرف در جائى مناسب است که شخص گناهان فراوانى داشته و با خود مى‌گوید کاش گناهم فقط همین بود.
چگونگی تبدیل گناهان صغیره به کبیره
اگرچه در قرآن و روایات فقط برای گناهان کبیره وعده ی دوزخ و آتشش داده شده است. اما این مسئله مجوز ارتکاب گناهان صغیره را به ما نمی دهد.
چون مواردی وجود دارند که گناهان صغیره را به گناهان کبیره بدل می کند که به آنها اشاره می کنیم.
اصرار کردن بر گناهان صغیره
این که گناهی صغیره را مداوم انجام دهیم و بر انجام دادن آن اصرار داشته باشیم باعث تبدیل این گناهان به کبائر می شود.
اصرار بر صغائر باعث می شود که نسبت به امر الهی بی توجه شویم و قبح گناهی که انجام می دهیم در نزد ما از بین برود.
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که حضرت فرمودند: تا زمانی که بنده بر گناهی اصرار می ورزد، به خدا قسم از عبادت بنده پذیرفته نمی شود.
کوچک شمردن گناه صغیره
یکی دیگر از عوامل تبدیل صغائر به کبائر کوچک شمردن آن گناه می باشد که هر چند نزد کسی که آن را انجام می دهد کوچک است اما نزد خداوند بسیار عظیم است.
از اینکه آن گناه را انجام داده است شاد شود
گاهی اوقات عملی را انجام می دهیم و برای اینکه توفیق انجام آن را پیدا کردیم شاد می شویم.
مثلا کسی را مسخره می کنیم و می گوییم ( دیدی چگونه جوابش را دادم!)
این شادی ما از انجام عمل عامل دیگری برای تبدیل صغیره به کبیره است.
اظهار بدون دلیل گناه نزد کسی که از آن اطلاع ندارد
اگر گناهی را انجام دادیم و بدون اینکه دلیلی شرعی برای تعریف و بیان کردن آن نزد کسی داشته باشیم، آن را برای دیگران بیان کنیم، گناه صغیره ما تبدیل به گناه کبیره می شود.
