سربازان حضرت صاحب الزمان عج در زمان غیبت
امام صادق علیه السلام:
کسى که مایل است جزء یاران حضرت مهدى(عج) قرار گیرد باید منتظر باشد و اعمال و رفتارش در حال انتظار با تقوى و اخلاق نیکو توأم گردد. پس اگر او از دنیا رفت و قآئم (عج) بعد از او قیام کرد، برایش همان اجری هست که برای کسی که (قیام) او را درک کرده هست.
مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ. ( الغیبه للنعمانی، صفحه ۲۰۰ )
توضیح:
صِرف این که ما در دوران غیبت به دنیا آمده و زندگی میکنیم، نامش انتظار نیست؛ این که ما در پی زندگی بیامام خود باشیم، تا ظهور نیز هر موقع که مقدر شد برسد، مفهوم انتظار نیست. بلکه منتظر اولاً باید از اصحاب حضرت قائم علیهالسلام باشد، ثانثاً پرهیزکاری را پیشه سازد، ثالثاً از حُسن اخلاق برخوردار باشد، در حالی که مترصد ظهور آن حضرت است. در چنین حالتی، مقام و درجه او با کسی که ظهور را درک میکند و از اصحاب است، برابر میباشد.